Silikleştikçe, canı acıyor kulağıma fısıldadıklarının.
O buğulu sesinle uyuma istemimi hangi oluş unutturur?
Ellerine, hüznü yağmış harflerin
yazdıklarının gölgesi simamda….
Şimdi his ettiğim yerlerin mekansızlığı akıyor içime.
En aza ulaşıyorum yazıldıkça.
Her yerde, unuttuğum bedenimin parçaları.
Düşlerime hükmünü süren kaç dokunuş,
bu unutulmuşluğun kurbanıdır?
Kayıt Tarihi : 27.9.2007 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!