Silikon Maske Şiiri - Aynur Uluç

tek tek boyardı imgelerini
kendi tanıklığında yol alıp bilinmezden
melodi arardı zihnine

hayâli kemanlar sesiydi fırtınaların
lir, berrak denizlerin ağıdı
yeni 'ben' çıkana dek rahminden
bitimsiz sancılara vururdu ahengini

siyah, yâr olurdu sarmalamaya
dudağında nefesi, yüzünde kara
fırlattığında kurtulur
boynuna yaklaşınca anlardı
boğulduğunu

nefese direnirdi lâkin
tâkat kalmazdı yelkovanlarda
karıncalar sarardı vücudunu
beynini süngersiler

doğruldu
güneşe baktı perdelerin ardından
ellerine baktı, kendi boynunda
boydan boya sünen zardı artık bedeni