Rüzgâr esiyor, üşümüş dallarda poyrazımsı,
Yapraklar savrulur, kalpte bir yara;
Gölgesini dâhi saramaz bulutlar.
Ötelerde yalnızlığın melodisi,
Üstü açık bir kabrin içinde;
Durur zaman, solgun güneşin izinde.
Bir başımayım artık,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta