Önce yüzüydü silinen resimlerden
Gülmekle ağlamak arası elâ gözleri....
Sonra tükendi sözcükleri,
Söyleyemez oldu aşk bestesini.
Yârin kulağındaki en eşsiz nağmeyken sesi
Azaldı, azaldı ve bir gün bitti.....
Şimdi sadece hâtırası var hayâl meyal
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Şimdi sadece hâtırası var hayâl meyal
Kimileri anı diyor, kimileriyse masal....
Gidiş miydi onunki, yoksa terkediliş mi?
Acı verdiğinden çok acı çekti......
Şimdi bir hayâlet gibi sessiz
Dolaşıyor sokak sokak, kimsesiz.
Söyleyemediği son şarkısının resmini
Çiziyor gözünü diktiği kaldırım taşlarına.
anlatıma ve güzel dizelere saygılar
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta