Silifke'nin Feryadı Şiiri - Atıf Özçalık

Erken çıkar Silifke’nin çileği
Tadına doyum olmaz al yüzlüdür
Rayihası hoştur cennetten meyve
Lezzetinde bin bir şifa gizlidir

Limon portakalı çoktan solladı
Tırlarınan Avrupa’ya yollandı
Fıstık unutuldu, çeltik azaldı
İlaç, gübre, mazot hepten zamlandı.

Kolay sanman sıcağında yazında,
Yağmurunda, çamurunda, kışında,
Kadınıyla erkeğiyle rençberler
Durmaksızın emek verir işlerler.

Dolu vurur, sinek vurur bitirir,
Çiftçinin yüreğini gam götürür
Borcu ödemezse haciz getirir
Masraf çoktur ocakları batırır.

Nisanda sıcaklar çöktüğü zaman
Yaylaya çıkardık aşiretinen
Deve, hayvan yükle, insanlar yayan
Yörüklüğü öyle kolay bellemen.

Çilekti tomattı bitti yörüklük,
Refah arttı fakirlikten kurtulduk
Arife Abla’dan hatıra kaldı
Piyasayla ihracatla tartıldık.

Nükleer termiğe başka yer yok mu?
Yazık etmen insanlığa, çevreye
İnsaf edin azıcık huzur çok mu?
Göz koydunuz güzelim beldeye

Enerji lazımsa yel var, güneş var!
Hidro n’oldu ırmak beyhude akar
Marifet yeşile kıymaksa eğer
Dünyayı kaybettik ahret hep zarar.

Yanlış anlamayın, halistir özüm!
Sanayi, enerji elbette lazım
Yöremin halkına niçin sormazlar!
Feryattır, figandır, ricadır sözüm.

Atıf’m sözümün kıymeti var mı?
Serzenişim ilgililer duyar mı?
Yüce rabbim bol inayet etmezse
Meğer haksız ola, mizan kayar mı?