Silgi yolla Şiiri - Ayşenur Yazıcı

Bana bir silgi yolla Allah'ım
silmek için pişmanlıklarımı
..ve tüm gönül günahlarımı...
sığınacak sular aramadan
yıkayayım yaralarımı

Ne limanlar acıtsın beni artık
ne hıçkıran gemi sesleri
huzur bulmaya gittiğim sahiller
kıyılarında boğmasın beni

Kalamış'ın tüm tekneleri
Uykuda...kımıldanmıyorlar
Ben de uyandırmadan onları
usul usul ağlıyorum
gözyaşımı yutuveriyor bir balık
...halka halka inerken dibe
...aldırmıyorum

Yanyana beyaz tekne cesetleri
Süngülerini çekmiş direkleri
göğe doğru dimdik
put gibi bekleşiyorlar 'yaz' ı
bir ben duyuyorum şimdilik
bir de akislerdeki gövde beyazı

yayını germiş bekleyen fırtına var
...gök, ha gayret kapkara
ne liman nefes alıyor
ne nefes alanlar uğruyor limanlara
kopacak kıyamet
korkmadan bekliyorum
şimşeklerle çarpılmak için
yüzüme vursun yağmur kamçılar
fırtınada yıkanır tüm yaralar

gemiler uyanıyor, limanda bir telaş
sağaltılmış tüm incinmişler
fırtınayla yavaş yavaş

mahsus bir kadın ve bir erkek
gemiden çıkıyorlar gülüşerek
bir serçe fırtına ardından
telaşlı küçük adımlarla
güneş kırıntısı arıyor sekerek...

ne elele geçenleri kıskanıyorum
ne biz eleleyken kıskananları hatırlıyorum

tül kaldırıyorum koydaki iki ismin
yalnız seyahatlerinin üzerinden
bizden bir anı kalmış mı soruyorum..
sıkışmış bir güneş kayıyor denize
bulutlar fırtınadan kopuk kopuk
pembeden siyaha dönüyor ufuk...
...anlıyorum

yıkanmayı da fırtınayı da öğrendim artık
....ben sadece silgimi arıyorum

22.Ekim.2003
(18:45)
Kalamış