Ey gönül aşkımı öne çıkardın
Otağımı yıktın kararttın
Toprak oldum kurudum karardım
Neticede demir oldum dayandım
Yıprandı bedenim ruhum amma
Hasretle Törpüledim her daim
Çattım kasımı kaldirdim başımı
Maziden bir parça aşımı
Neyzende ,yarıp başımı
Göçemedim ona yanarım
Yutkundum nazlı gelin gibi
Parmak uçlarım yüreğim demir gibi
Hasret bağrimda yanan köz gibi
Silemedim bu yarayı bir türlü
Muradım varmadı gönül eline
Yarin bahtı kaldı mazlumun eline
Kayıt Tarihi : 15.3.2020 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!