Silemediler Gözyaşlarını
Bir Sonbahar akşamı tutulmuştum sana,
Yapraklar ağaçdan düşerken,
Sanki benim içime de çiçekler açıyordu,
Aşk nedir ? ben bilmem ,
Mecnun'un çöllere düştüğünü,
Ferhat'ın dağları deldiğini,
Tahir'in Zühre'nin aşkından yollara düştüğünü,
Senden öğrendim,
Aşk ezgi gibiydi insanın kulağından girip,
Kalbine kadar iniyordu sesi,
Belki dört dörtlük sevmedik,
Belki dört dörtlük yaşamadık,
Hayata dört dörtlük ritim bile uyduramadık,
Sen hep heycanlı ve inatçıydın,
Ben ise sessiz denizler kadar sakin,
Bir umuttu yaşamak,
Sonunda ne mi oldu?
Farklı duvarların bir köşesine çökmüş,
Ağlayan iki beden,
Sanki , gözyaşları yalnızlıktı,
Silemediler gözyaşlarının yalnızlıklarını ...
Kayıt Tarihi : 5.11.2017 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Caner Çelik 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/05/silemediler-gozyaslarini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!