Sildim Eski Gözlerimi Şiiri - Fevzi Günenç

Sildim eski gözlerimi
gözlerimle birlikte yaşlarını da
yer açabilmek için yenilerine...

Güç topladım bin yıldır
sanırım zamanıdır
sözü söylemenin
yeniden yanmanın zamanıdır.

Ne acılar çekmişim ömrümce
acıların koruganıyım artık
kanatmak için yeniden tenimi
yeni bir yolcuya gereğim var.

Bedenim kırbaçlandı yüreğimle birlikte
tenim de
ilk acıda
yirmi yıllık uzun yolun
hem de daha ilk başında.

ikinci yanışım uzun sürmedi neyse ki
bir Nürnberg akşamında başlayan kar
beni ancak ertesi
öğlene dek üşütebildi.

Merhemler sürüldü üçüncüde
-iki yıl-
tenime
rumumun yanması oldu bunun bedeli de.

Bir şair kurtarabilirdi ancak bir şairi
kurtardı o da dördüncü buluşmamda beni
yangınımı büyütmekten özge bir işe yaramadı
yazık şiiri yanıyordu ama yanmıyordu teni.

En büyük vurgunu beşincide yedim
eli baltalı bir çingenenin
ateş dili yakıyordu bu kez beynimi
üç günde kurtarabildim kendimi…

Şairime döndüm
taze bir umutla.
Oydu beni en iyi anlayan
en iyi seven
olmadı yine de
bitirdi beni altıncı birlikteliğim
leyl
gece
aşkımın dişi örümceği bile olamadı
öldü böylece

Gizini söyleyeyim
eğil
işin aslı
bir şairin ateşinde yanmak
kolay değil.

Artık uzak durmalıydım ateşlerden
fırtınalardan sellerden/yanardağ
kükremelerinden uzak dumalıydım...

Ama şairim
dumamam
yanmaya alışmımış yüreğim
beynim
tenim
gel, dilersen yedinci ateşim ol benim.

Biliyorum
ateşlerde yunmuş birisin
sen de
yakmazsın o yüzden beni
neyse ki biliyorum bunu
o yüzden uzattım
giyotinine boynumu.

Biliyorum yanmak zamanıdır şimdi
biliyorum bulutlanma yağmurlanma zamanıdır
uzun, korumasız kirpiklerini
örten iri ela gözlerine
bir kez daha mil çekilme zamanıdır şair
sil eski gözlerini
göz yaşlarını yine
yer açılsın diye şair
yenilerine!