Evin altından dere,
Durmadan akar gider
Dosttan gelen sıkıntı,
Yüreği yakar gider.
Derenin kenarına,
Bir bir dizilmiş taşlar.
Akşam oldu dönüyor,
Yuvalarına kuşlar.
Hiç durmadan akıyor,
Denizlere dereler.
Ğurbette kalan insan;
Hep sılasını özler.
Dere misalı gibi,
Akıp gidiyor ömür.
Unutmaki ey Ali:
Seninde gelir sonun.
Kayıt Tarihi : 24.8.2006 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!