Sılaya Özlem Şiiri - Yorumlar

Kişi doğduğu yerden, hele birde sevdiği yardan ayrı düşünce hüznün kara bulutları çöker yüreciğine.
Kara bulutların neminden,umutsuzlukların gamından doğan gözyaşları dereler misali akar gider sılaya doğru.
Sıladan ayrı gurbet ellerinde biçaredir artık.Yedikleri zehir,çektikleri kahır olup yaşamın taşınamaz yükleri biner omuzlarına.
Bahar,yaz geçmiştir farkına varmadan.Hazanın acı yelleri esmeğe başlarken, göçebe güz kuşları da geri dönüşlere başlamıştır artık.
İşte o an yeni bir umut ışığı doğmuştur hasretle yanan gönlüne.Havada sıra sıra sılaya doğru süzülen kuşlara doğru aniden yankılanır yüreğinin feryatları:

Güz Kuşlarım