Sılaya Özlem Şiiri - Seyit İyidoğan

Esaret zincirin kırdım boynumdan
Sıla beni, ben sılayı özledim
Altmış yıldır hasret kaldım yurdumdan
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Neyine aldandım, neyine kandım
Para, mal, mülk, evlat mutluluk sandım
Bu Dünya’ nın dertlerinden usandım
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Nerden geldim, niye geldim bilmeden
Bu mihnet, bu kahır nedir demeden
Yüklendi sırtıma aman vermeden
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Bir lokma, bir hırka aradım durdum
Çok dost aradım da azını buldum
Sıla hasretiyle yandım kavruldum
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Bir lokma ekmeğin esiri oldum
Diyar, diyar koştum zorunan buldum
Dert ile hasretin kervanı oldum
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Yaşayıp geldiğim benim kaderim
Gahi güdülürüm, gahi güderim
Altmış yıldır varmak için giderim
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Takadım kalmadı kahrın çekmeye
Değmez dünya için gönül yıkmaya
Hazırlandım Canan yola çıkmaya
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Bir imtihan bilip, boyun büktüğüm
Asli Vatan sevdasıdır çektiğim
İman ile eş değerde tuttuğum
Sıla beni, ben sılayı özledim.

Kul Seyidim Dünya denen bu handan
Kimler geldi geçti, bak sıra senden
Gam, keder, dert, çile usandım candan
Sıla beni, ben sılayı özledim.