Sılaya Özlem Şiiri - Haydar Güven

Bir memleket vardı suyu ince, yeşili bol
Kıvrılıp yok olurdu dağlarından inen yol.

Salkım salkım yemişler ağaçlardan inerdi
Acligimiz meyvelerin gölgesinde dinerdi.

Taştan oyma çeşmesi türkü türkü akardi
Güneşin susuzlugu içimizi yakardi.

Bulutlar ağladimmi toprak toprak kokardı
Başaklar boy verir, tarlaları yutardı.

Memleket, su kadar aziz bozkır kadar sarısın
Sıra sıra yükselen şu dağları karısın.

Çekildi suyun şimdi çiçeğin soldu
Dağlarından güz eksilmez oldu
Serçe kuşların hani kayboldu
Giden gitti gayri, daha dönmez oldu.