Sılaya Özlem Şiiri - Tarık Torun

"Köyümüzden Göç Edişimizin 45. Yılı Anısına"

Kaderin cilvesiyle ta yıllar öncesinden
Ayrıldık haset ile Çoruh'un gür sesinden
Yaşardık halimizce mor dağlar ensesinde
Kafkaslar uzantısı bir masal ülkesinde
Ortaasya'dan beri yurt kılmışız burayı
Çoruh vadisi boyu yaylaların sarayı
İki defa Rusları püskürtmüşüz buradan
Göç ettik köyümüzden ah ayrıldık oradan!

Çiçekli yaylaları bal şerbeti suları
Yıllar geçtikçe hasret içinde duyguları
Toprak ruha sinmişken kökleri var hülyada
Hala geceler boyu hayali var rüyada
Babam, dedem, anamla çınlamıştı dereler
Şimdi hayalde kaldı bir boşlukta nereler
Çocukluğumun yadı aklımdaki hatıra
Göç ettik köyümüzden hasret sığmaz satıra

Özlemin hançeriyle zaman saldırdı bize
Beton şehir içinde hasret kaldık nergise
Babam bana anlattı çiçek dalında güzel
Köklerinden kopanı alır götürür bir yel
Kültürünü unutan kaybolur vicdanıyla
Çile dergahlarında bedeliyse canıyla
Yıllar geçtikçe özlem sararken anımızı
Göç ettik köyümüzden dondurur kanımızı

Yadeller aldı bizi yıllar var ki ey köyüm?
Ufuklara bakmaksa boğazımdaki düğüm
Varmaz mısın köyüme gökte uçan göçmen kuş?
Hayat acımaz bize önümdeki hep yokuş
Sanmayım vefasızız anmadığımız an yok
Dünyanın telaşında uğraşmaya zaman yok
Esen rüzgarla bile selam söyleriz size
Göç ettik köyümüzden çile yüklendi bize

Sila-i rahim etmek en büyük sevap ola
Yılların tortusundan kavuşmakla kurtula
Belkide bizi böyle gurbette özlem ala
O hasretin aşkıyla bu sevdayla yaşata
Ey Allah'ım gitmesin bu özlem içimizden
İşte böyle yaşarız umutla göçümüzden
Bizi biz yapan vefa ayrılmasın gönülden
Göç ettik köyümüzden eyvah ne gelir elden!

18.04.2020