Sılaya Mektuplar V Şiiri - İbrahim Çelikli

Canım Anneciğim 5

Canımm Anneciğim..

Canımmm..
Canımmm
Bilirmisin bilmem
Biz hep seninleyiz..
Soframızda her zaman yerin vardır
Her zaman bir tabak
Elele yürümüşsek kırlara, bağa.. bahçeye
Mutlaka çiçek toplamışızdır sana
Kıyamaya.. kıyamaya

Bak şimdi..
Kim ne derse desin
İnan mıyorum uzaklarda olduğuna
Kimse senin için 'öldü” demedi ama;
Gel sen, bir de bana sor
Her mezarı senin sanıyorum
Durup dua ediyoruz yakınlarından geçerken
Gidip kucaklama geçiyor içimden
“anneciğğiiimm” diye sarılmak her mezara

Babamın bana gerçeği anlattığından
emin olamıyorum
Senin hakkında bir şeyleri gizlediğini düşünüyorum..
Herkesin bu yalana işbirliği yapıyor
İşte o zaman nefret etmek geçiyor içimden
Sen de çıkıp gelip bir şey demiyorsun
“yavruummm” diye
Sımsıkı
Sımsıcak
Kucaklamıyorsun

Nasıl içim gidiyor bilsen
Birilerini gördükçe
Annesinin yanında çocuklar
En çok da ne biliyor musun
Annem de bana bağırsa
Çimdiklese bir yerimi
Annem bekler diye
Oyunu unutsam ben de..

Daha bu günden
Elişi çeyizlerime başlansa
Bana kazak örsen sırtımda kolumda ölçü alıp
Zorla ilaç içirsen
Zorla ağzıma bir şeyler tıksan..
Sen beni döverken ben de
Anne anne diye ağlasam

Kuşluk babamla Karşıbağa gittik ya
Babam senli fallar açtı bobaççalardan
“-seviyor” çıktı
Ben de açtım..
“gelecek.. gelmeyecek.. gelecek”
“-gelmeyecek” çıktı anneemm
Hıçkıra hıçkıra ağladım

…
.
..

..
.
.
.
.
.
.
.

..

.
.
Babam söz verdi “gelecek” diye
O beni hep kandırıyor..
Sen de
..
.
.
.
.
.
.
.
..
.

Sen beni aramadıkça..Yazmayacağım..Gelmeyeceksen..sevmeyeceğim