Sılaya Gidesim Tutu Şiiri - Mehmet Çoban ...

Derin acılarımla yuruyorum
Bitmeyen şu yollar, yordu beni
Kır at değilim menzile varayım
Vakit hayli dar, ömrüm yordu beni

Ne yüzüm güldü, ne sılaya vardım
Bilinmeyen yollarda kalakaldım
Göklere düştü nidam, âh û zârım
Acımla, kederimle kalakaldım

Yüreğim muhtaçtır bahara, yaza
Kış geldi buldu beni, gün utansın
Günah bende değil, suç bende değil
Ayrılık buldu beni, dert utansın

Bu gurbet, bu özlem bitsin diye
Tüm sevdiklerime gidesim tuttu
Hasret, özlem, anılar çekti beni
Sılama varmadan ölesim tuttu

Yüreğime köz, ateş saçan günler
Çobanoğlu'yum artık küle döndüm
Yolları gide, gide çok yoruldum
Bağsız, bahçesiz kalan yere döndüm

Mehmet Çobanoğlu
16.06.2021
İstanbul