Sılaya Dönüş Şiiri - Osman Miran

Gezmiş şu cihanı görmüş Konya'yı,
Dertleriyle yaşıyormuş balayı,
Uğramış bağına bozguncu başı,
Kırmış dallarını bükmüş belini.

Tas tas sular ile yumuş elini,
Yüzünü yumaya su bulamamış,
Şaşırmış yolunu kendi halince,
Kendine dönecek yol bulamamış.

Çok ah çekmiş ama hiç ah almamış,
Eğer ah alsaydı daha gülmezrmiş,
Özüne küsmüş de eve dönmemiş,
Yabancılaşmış bu kendi kendine.

Al gülün mor olmuş morsa sümbülün,
Gidenler dönmüş sen nerelerdesin?
Acıya sancıya eyi olan sendin,
Hani neredesin, şimdi nerdesin?

Ne akıl verirsin akılsızıma,
Ne ilaçlar iyi gelmez sızıma,
Uğramam onların son durağına,
Minnet eylemem ben öz gardaşıma.

Narimiyim gurbet gurbet gezerim,
Sılamı uykumda düşte görürüm,
Vatan hasretinden, küskün ölürüm
Bir daha dönemem baba evime.

17.12.2021 05:28
İstanbul