bir gün bırakıp da kenti konağı
kucaklar özlemle
doğayı insan
yeniden varolup
tazelenirken
bulur yitirdiği
sılayı insan
ne kentin kahreden
kirli havası
ne dostun sancısı
ne dil yarası
yeşilin o büyülü rüyası
bulur yitirdiği
sılayı insan..
Güzin Eye DündarKayıt Tarihi : 11.2.2006 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!