Sılaya Doğru Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Uçun kuşlar uçun, sılaya doğru…
Yârin güzel hatırını sorun da gelin.
Lütfedip benden, haber sorarsa,
Saçının bir teline hasretmiş deyin.
Güneş alçaldı denizde, batıma döndü.
Bu gönül senden uzakta hicranla yandı.
Tohum atılmamış ekinler, biçime geldi.
Hazan üstüne hazanı yaşar bu gönül…
Dert üstüne derdi katmer eylerim.
Bir başıma gurbet elde, sensiz neylerim.
Deniz kıyısında bir akşam vakti,
Kadehimde sevgi, yanına hasreti katık eylerim.
Bir dönülmez yola girdim, yoktur kararım.
Kendimden geçmişim, akla zararım.
Bu dünyada olmaz ise, ahrete umarım.
Ahrete kadar beni, koynunuza alın geceler…
Necmim bu dünyada işlerin, tersi tersine.
Eller bilmez, sen yanarsın kendi yasına.
Ne yağmurdan, ne pınardan damla girmez tasına.
Koca ömrün boşa geçti ona yanarım…