Sılanın Şiiri - Aşık Nihani

İmâna gel zâlim gurbet imâna
Serimi salmışım aşka, dumana
Yağmur yağsa, güneş çalsa ovana
Şak şak öter bülbülleri sılanın

Ağlaya ağlaya yollara bakar
Bu aşkın ateşi sînemi yakar
Zamanı gelince gül gibi kokar
Kayası, toprağı, taşı sılanın

Sılanın hasreti daîm var cânda
Gönül melûl, mahzûn diyeler kanda
Ben gurbette kaldım o yâr vatanda
Nasıl çekmem ârzûmanı sılanın

Der Nihanî gurbet el bize n'ider
Çok ağlama gözün cevheri gider
Altı ayda kuşlar sılaya gider
Her zaman böyledir işi sılanın

Aşık Nihani

Kaynak: Zekeriya Gedik; Aşık Nihani Divanı