Kış ortası düştü yaprak
Suat’ımın (yiğidimin) alnı ak pak
Mihman etti, kara toprak
Beni de al, sar bağrına.
2.
Sılamda bir, can bıraktım
Uzaktan hep garip baktım
Gurbet denen, selde aktım
Beni de al, sar bağrına.
3.
Sükût ettim, dillerim lâl
İçimde bir derin melâl
Sorma bana, hiç bir suâl
Beni de al, sar bağrına.
4.
Terk-i dünyâ eyleyen çok
Gidenlerden bir haber yok
Ayrılıkmış kalplerde ok
Beni de al, sar bağrına.
5.
Ceddimize selâm söyle
Bu âlemin hâli böyle
Sen kabrinde rahat eyle
Beni de al, sar bağrına.
6.
Sînemde bir onmaz acı
Bu hasretin yok ilâcı
Her gün artar, dinmez sancı
Beni de al, sar bağrına.
7.
Kalbim yanar, alev alev
Sabrım nefse, sanki bir dev
Hayât sınav, büyük ödev
Beni de al, sar bağrına.
8.
Kıymetini geç anladık
Bu ömrü hiç bitmez sandık
Meğerse ki hep yanıldık
Beni de al, sar bağrına.
9.
Özlemim hiç bitmiyor ki
Aklımdan hiç gitmiyor ki
Bir ân olsun yitmiyor ki
Beni de al, sar bağrına.
10.
Sen gidince soldu yüzüm
Sebil oldu iki gözüm
Benim artık bu son sözüm
Beni de al, sar bağrına.
NOT: 17.02.2022 tarihinde aramızdan ayrılan canımın bir parçası sevgili kardeşim Suat TURAN’ın aziz hatırasına saygıyla ve hürmetle…
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!