Ararken kendimi doğduğum yerde
Sılam gurbet olmuş anladım bana
Çocukluğum nerde ben hangi yerde
Sorsam koca çınar tanır mı beni?
Ben giderken yanıyordu feneri
Şimdi neden sönmüş bilmem gözleri
Rengarenk boyalı konak evleri
Desem buralıyım, bilir mi beni?
Evimizin önünde küçük ada var
Her gün ziyarete gelir martılar
Bir de bulutsuz olsa havalar
Güneşi ısıtırmı üşüyen beni?
Yeşilin her tonu mevcut bura da
Yağmuru güneşten fazla olsa da
Bereketi bol gurbet sılam da
İhtiyar gençliğim sever mi beni?
Tutarken babamın elini sevinçle
Gidiyorum diye seviniyordum
Asırlar geçmiş fark etmedim de
Şu küçük çocuk tanır mı beni?
Şu ağaçtan düştüm bilmem kaç kere
Komşu bahçeden çaldığım güllere
Annemi bilmem ki üzdüm kaç kere
Şimdilerde artık affeder beni.
18/ 10/ 2008. Bolaman.
Hafize HanaylıKayıt Tarihi : 5.11.2008 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi neden sönmüş bilmem gözleri
Rengarenk boyalı konak evleri
Desem buralıyım, bilir mi beni?
TÜRKİ GİBİ OLMUŞ
ŞİİRDİ
KUTLARIM
FARKIN FARKEDİLİYOR
Severek beğenerek...
Teknik tamam, anlam çok hoş...
Beni de çocukluğumun geçtiği yerlerde gezdirir gibi oldu.
Tebrikler Hafize Hanım, güzel eser vermişsiniz...
Selam ve sevgiler.
Vasiyet
Uzak düşler görüyorum
Üşütmeyin beni
Sevginizi örtün üstüme
Taşa tutun kederlerinizi
Doyasıya alın gülüşlerimi
Ağıtlarınızı dipsiz kuyulara atın
Söyleyin
Şairler sevdamı yazsın
Mutluluğun resmini yapsın ressamlar
Hiç boya kullanmasınlar
Ağırsa bestesi bu aşkın
İçinden
Uykularımı çıkarsınlar
İkiye bölün
Bütün ömrümü anlatayım
Yarısında bir kadın doludizgin
Bir ömre mana veren
Diğer yarısı bana haram
Sevgisiz O'nsuz
Ruhsuz bedensiz
Bir ses duyarsanız uzaklardan
Martı çığlıklarıdır sahildeki
İndirin üstüme yıldızları
Alıp götürmeyin uzaklara
Akdeniz'in ak köpüklerine koyun
Gökyüzünü
Ve denizi seyredeyim
Ağlamayın
Tül yapın şafağı pencerenize
Sevdama sayın ağıtlarınızı
Bir öncü gibi yollara düştü ya
Beni bekliyor ya sevdiğim kadın
Bana sesleniyor ya
Acelem ondandır
Beni oyalamayın
Nafi Çelik
Komşu bahçeden çaldığım güllere
Annemi bilmem ki üzdüm kaç kere
Şimdilerde artık affeder beni.
Sizi kutlarım şiirinizi çok beğendim,beni o güzelim geçmiş yıllarıma götürdü.Anneler her zaman af ederlerdi bizleri.Saygılar.
TÜM YORUMLAR (5)