Yer gök tuhaf bakar, herkes tuhaf bakar bana
Yıldızlardan bile uzağım kendi kendime
Ruhumda yakıcı alevler, yakar kendi kendini
Sılam bana gurbet, ben bana yabancı
Dünyanın en huzursuz insanıyım belki
Nedense ben hiçbir şey bilmez, anlamazdım
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta