güneşe tüküren bulutun gizli karanlığında doğduğu şehri yakan çocuğun ayıklanmış sabahında taştan kaleler yaptık biz kırmızıdan gölgesiz cismin soğuk ışığında gözyaşlarını kirpiklerinde saklayan kadın beni özlemiyor musunuz ey analar uzaklarda yanınızda duyulmayacak çığlıklardayım silahına tüküren askerin aksi tutukluğunda gölgemi gövdemden çalan gecenin fakir soğuğunda yukarılarda yere düşenlerin erişemeyeceği sonsuzluklardayım
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
