Silahım Şiiri - Dinmez Er

Kimliğim değişiyor
başka biri olup çıkıyorum
elim ona uzandığında
parmaklarımın arasına aldığımda
o an, işte o an ben
bambaşka biriyim
kim iyi, ne kadar çirkin,
nasıl kötü, ne kadar güzel?
yalanı dolanı onunla
yıldırım hızıyla, tam isabet
seçebiliyorum.

O benim koruyucum
kendimi onunla savunuyorum
kan dökmeyen silahım o benim
kalemim…
dili hançer, ucu öyle sivri ki,
o kadar hızlı düşünüyorum
nasıl bir hızla yazıyorum,
ki; onunla…
okunması zor kargacık, burgacık
tuhaf şeyler oluyor yazdıklarım
kendi yazımı okuyamıyorum
böylesi komik şeylere bakıp şaşıyorum
çöplerimi süpüren tilkiler görseler
“ yazma özürlü şair “ derler
elbet böyle bir şaire kargalarda gülerler.

“ Boş ver sen aldırma onlara,
dert etme kendine, üzülme
takma kafana yahu(!)
zaten senin yazdıklarını kim okur ki? “
diye dalga da geçer benimle
kalemim…
o benim tek dostum.

Dinmez ER / Çeşme / 2011. 01. 22 /