'talib' oldum,merakımdan
nedir bizi güçlü kılan?
en baştan
anadan üryan doğduğumuzdan bu yana
ve
'vasıl' oldum
ki
nasıl delerse suyun sürekliliği,bir taşı
en büyük silahıdr,bir bebeğin
gözyaşı.
güzel sesidir bülbülün,ki aşıktır güle
gülün dikenidir,korku salar bülbüle.
köşeye sıkıştırılmış masumun,avazıdır
kadının,yatakta yaptığı,nazıdır.
yakışıklının yüzüdür,çirkinin özü
kartalın pençesi,şahinin gözü
zenginin parası,zalimin zulmü
yoksulun,mazlumun tek silahı
-pek de semeresini görmediği-
ah’ı.
korkum yok!
ister bıçak olsun,ister ok
ister nükleer,ister biyolojik.
yeter ki,o
abaşo
olmasın sosyolojik.
......
Ki
biliyorum,'var' oluşum gibi
yaşamak-ölmek
alıp-verilen,kısacık bir soluk
ve
bilinçli olarak
yeryüzünde kullanılan
-lanet olası-
en büyük silah
Açlık
Yoksulluk.
kutbo
Adana.16.02.2009
Kayıt Tarihi : 12.8.2009 02:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!