Sen; beşik kertmem...
Sılada vuslatı düşleyen sen!
Dumanı tüterken korkularımın,
sancılar usulca örtmüş üzerimi.
Şehzadeler dolanır lale bahçelerinde,
halayıklar gezinir, kalfalar sırtlar yüklerimi...
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Sen beşik kertmem,
Dünyayı dolaşıp gelmişin bana,
Dünya büyük,
Ben bezgin...
Ne halt edipte bunca beklemişin...
Enfes bir finalle biten şiir paylaşımınız için teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta