Var mıydı çiçekler açmadan
Kuru dallarda.
Daha yaşayamadığın başlangıç baharında
Koşarak geçmek o ateş vadisinin yollarından.
Nefeslenmeye devam eden bıraktıkların, arkanda
Nasıl katlanırlar bu derinden kanayan acıya.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta