Sanırdım hayatı bal ile kaymak
Sanırdım en güzel şeydi yaşamak
İçimden gelmezdi geriye bakmak
Şimdi ilerden geriye kaldım.
Baba oldum çocuklarım değişti
Eski derelerden çok sular geçti
Deniz’dim o deniz ocak’ta pişti
Atları kaçırdım yürüye kaldım.
Dizimde dermanım tükendi derken
Yazıldı fermanım yaşlandım erken
Herkesin gözünde Deniz’im bir’ken
Kayboldum gözlerden eriğe kaldım
Çağlayanlar gibi aktım durmadım
Dönüp’te kendime hesap sormadım
Yok oldu varlığım kıymet bilmedim
Kesildi sularım kuruya kaldım.
Dediğim her dersin hülasasıdır
Yanlışlar insanın kendi yasıdır
B u sözler yürekte dinmez sızıdır
Dolaştım her yanı sıla’ya kaldım.
Kayıt Tarihi : 28.12.2011 23:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatın özeti...
![Adnan Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/28/sila-ya-kaldim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!