Bizi yaratan adaletli davrandı mı?
Düşünüyorum.
İzin var mı?
Söylüyorum.
Bence adaletli değil.
Neden der gibisin.
Bir bakmışım güneş doğuyor.
Bir yerlerden bebek sesleri,
Bir yerden acıklı acıklı ağlama sesleri,
Hayat ne kadar tuhaf değil mi?
Acaba insanlar ne için yaşar?
Sadece iyi bir insan olup, ölüp cennete gitmek için mi?
Ben küçükken hep bayram olsun isterdim.
Börekler, tatlılar, yaprak sarmaları ve daha niceleri.
Bir mutlulukla kalkar, bayramlıklarımızı giyer kahvaltımızı eder etmez bayramlaşırdık.
Ah ah o eski günler.
Sabahın köründe kalkardık,
O heyecanla, yeni kıyafetlerimiz yatağımızın ayak ucunda olurdu.
Hayat güzele benziyor bakınca
Camdan bakıyorum yerler ıslak,
Insanlar yürüyor,
Bulutlar ise ağlıyor.
Islanan yerler, ağaçlar, çiçekler ıslanmak ister miydi acaba?
Neden sormadı bulutlar onlara
Her yer zifiri karanlık,
Yüzümü göremiyorum.
İnsanların adlandırdıkları,
Güzel, çirkin,
Hangi sıfattayım göremiyorum.
Bakıyorum,
Sigarası biten üzerimde söndürüyor.
Neden beni düşünmüyorlar?
Canım acıyor.
Seslerimi duyan yok.
Küller içinde boğuluyorum,
Yangınlar içinde yanıyorum.
Nefes almak güzeldir, nefes bile alamayanların yanında.
Hayat aslında gül pembedir gözleri güzel olana.
Bilmem güneş bize erken mi vurdu da çabuk olgunlaştık,
Yoksa ayaz içerisinde kalmışken olgunlaşmak zorunda mı kaldık.
Bedenimiz nefesimize bağlı
Peki ya nefesimiz kime bağlı?
Nefes bana soruyor mu alıp verirken
Belki almak istemiyorum nefesi?
Belki de olduğum yerde ölmek istiyorum.
Bazen ağaç dalına takılmış bir poşet olmak istersin.
Rüzgar seni savurdukça savurur,
Hatta ağaçtan kurtulup başka yerlere de gitmek istersin.
Kimsenin sana bakmadığı üstüne basıp geçmediği çamurlu o yollara.
Bazen ise beyaz kar üzerini kapatır,
O karlar içerisinde boğulursun ve boğulmak hoşuna gider,
Canım yanıyor ama sesim çıkmıyor,
Bağıramıyorum.
Çığlık atamıyorum.
Ses tonum nasıl bilemiyorum.
Kahkaha atmak istiyorum,
Diğer insanlar gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!