İlkokulu dördüncü sınıftan beşinci sınıfa geçtiğim yıl,yanlış hatırlamıyorsam,çünkü beşinci sınıfı ilçede okudum.
Yaz tatilindeyiz.Gölpazarı ilçesinin Çengeller Köyü,Anadolu'nun her köyü gibi tarım,tarla işleriyle boğuşuyor.Bizlerde annem,babam,küçük kardeşimle tarlaya gidiyoruz çapa yapıyoruz.Sabah hava ağarmadan ezanla birlikte gidip akşam hava kararınca ezanla dönüyoruz. Kör kandilin (Lamba o zaman zenginlerde bulunurdu,ne lambası mı? Gaz lambası hemde beş numara) aydınlığında anam tarhana çorbası veya bulgur pilavı yapar, yemeğimizi yer hemen yatardık.Ahşab bir evin iki odası var.Bir odasında çoluk çocuk biz,öbür odasında çoluk çocuk amcamlar kalırdı.
Teyzemiz vardı birde bizim.Artık babamın teyzesi mi,akrabalık nereden bilemiyorum.Teyze derdik kendisine..Bir kaç kocaya gitmiş,en son Arıcaklar Köy'ünden gelmiş,Arcaklı Teyze..
Babam ona evimizin avlusunun bir köşesine bir göz ev yaptı.Bizde yer içer, orada yatar kalkardı.Hoş bu işe kimsenin bir şey dediği yoktu.Yalnız kendisi hiç hoşgörülü olmazdı.İhtiyarlıktan mı,huysuzluktan mı bilemiyorum.Durmadan anneme söylenirdi.Akşam ezanında tarladan eve gelen anneme:
-Niye yemek yok,
-Niye esvapları yumadın..
Gibi söylenerek başının etini yerdi.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
ÖĞRETMENİM ağlıyacakmıyım gülecekmiyim bilemedim ama herikisinide yaşadım güzel yazınızda....
Bir bir gözümün önünden geçti benimde hatırladığım kadarıyla köyümüzün eski durumu...
Yüreğine, kalemine sağlık gerçi şimdiler de klavyene sağlık diyolar ama......
Sevgili Recep abi
köyden göç etmek iyimi kötümü ben bişey demiyecem.Ama bu anı yazısı
sıcak içten ve çok güzel olmuş.Severek okudum.Sol yanıma da ince bir sızı bıraktı.Köpük helvası ve beyaz ekmek bana bizim oraları da özletti.Saygılar ve sevgilerimle değerli hocam
Sevgili dost çok güzel ama bir o kadarda hüzünlü hikaye Annelerimizin yaşadıkları olumsuzluklar ve onların yaptığı yaşam mücadelesi her zaman yürekleri acıtır. Bugün yine aynı durumlarla karşı karşıya kalan o kadar çok kadınımız var ki.
Hikayeniz bu yönü ile bile benim canımı acıttı. Annenizin ve babanızın eger hayatta iseler elelrinden öperim.
sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta