Artık hiç kimse gelip kapımı çalmıyor
Ayrı düştük, çocuklarda eve gelmiyor
Hakkımda siz ne düşünürseniz düşünün
İnsan ölmek istese bile, yok, ölünmüyor
Yaşadığım onca anılarla içim yanıyor
Gözlerim hep bir tanıdık, bir dost arıyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
