Sıla Özlemi Şiiri - Nuh Yıldız

Artık hiç kimse gelip kapımı çalmıyor
Ayrı düştük, çocuklarda eve gelmiyor
Hakkımda siz ne düşünürseniz düşünün
İnsan ölmek istese bile, yok, ölünmüyor

Yaşadığım onca anılarla içim yanıyor
Gözlerim hep bir tanıdık, bir dost arıyor
Şu zalim gurbet, benim için problem
Çözmek istesem’de, zor, çözülmüyor

Uzak düştüm onca yolu gözüm yemiyor
Ruhum sılayı, dostu, akrabayı özlüyor
Herkesi görüp özlemle öpüp koklasam
Gitmek istesemde ha deyince gidilmiyor

Ah sıla burcu, burcu burnumda tütüyor
Bitmeyen hasret, özlem, uzadıkca uzuyor
Tanıdık eş, dost hiç kalmadı biliyorum
Olsun, yinede insan doğduğu yeri özlüyor