Sıla özlemiyle soldum,sarardım,
Haberci kuş oldu,bana da şimdi;
Gurbet acısını,bağrıma sardım
Kavuşmak düş oldu,bana da şimdi.
Sıladan ayrıyım,hislerim nazik,
Göz yaşım dinmiyor,yüreğim ezik;
Şu yalan dünyada,gülmedim yazık
Baharım kış oldu,bana da şimdi.
Yurdumdan ayrıldım,kederim bitmez,
Yıkıldı şen yuvam,ocağım tütmez;
Derdimi anlatsam,sayfalar yetmez
Kalemim eş oldu,bana da şimdi.
Sılayı terkettim,dönemem gayrı,
Eş-dostu kaybettim,göremem gayrı;
Kader düğümünü, çözemem gayrı
Ayrılık aş oldu,bana da şimdi.
Hasretlik üstüne, yazdım fermanı,
Alın yazısının,yokmuş dermanı;
Kaderin dizdiği,hüzün kervanı
Ne yazık,iş oldu,bana da şimdi...
AŞAĞIDAKİ RESİMLER:
Soldaki Resim:
Hollanda'da oturan oğlum M.Türkay'la
27.04.2003 tarihinde,Dempos Kenti'ni
ve Katedralini(Başkilisesini) gezdikten
sonra,Katedral sokağındaki kuşlu heykel
önünde birlikte çektirdiğimiz anı resmimiz.
Sağdaki Resim:
Oğlum M.Türkay'la,20.04.2003 tarihinde
başkent Amsterdam'ı gezerken Kraliçe
Meydanı yakınında birlikte çektirdiğimiz
anı resmimiz.
Kayıt Tarihi : 9.12.2007 03:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!