Sıla Özlemi Şiiri - Kemal Doğanay

Kahrolası gurbet belimi büktü
Huzurum kalmadı moralim çöktü
Yollarıma dostum suları döktü,
Yolların üstünde gurbet yazılı!

Şimdi hasret kaldım gönül bağına
Yeni girecektim gençlik çağına
Soframı serdiler kahır dağına,
Dağların başında gurbet yazılı!

Kaybolan yıllarım geri gelmiyor
Sılayı özlesem kimse bilmiyor
Seneler geçiyor yüzüm gülmüyor,
Hasretin sonunda gurbet yazılı!

Beni soracaksan bende değilim
Görüldüğüm gibi tende değilim
Davet edeceksen sende değilim,
Davetin toy’unda gurbet yazılı!

Yalvardım yıllarca geçmiyor sözüm
Halini soracak kalmadı yüzüm
Başkasını görmez oldu şu gözüm,
Baktığım gözlerde gurbet yazılı!

DOĞANAY’ım gezer gurbet elleri
Bir başka konuşur oldu dilleri
Mevlanın adına açan gülleri,
Güllerin dalında gurbet yazılı!