Sıla Köyümüz Şiiri - Hüseyin Özçelik

Kışın garip kalır bakar yollara
Sitem yükünü saklar yıllara
Bülbülleri garip garip dallara
İç çekip bakıyor yola köyümüz

Ne çiftçi kaldı ne tapan koşan
Yollarında çocuk yoktur dolaşan
Avcılar terk etmiş dağları aşan
İç çekip bakıyor yıla köyümüz

Değirmeni durmuş işi olmuyor
Ambarlara daha buğday dolmuyor
Gurbet ellerine haber salmıyor
İç çekip bakıyor sıla köyümüz

Hâl sorsam derdini döker aylara
Dert dinleyeni de uğrar zarara
Ağır yük yüklendi gönülde yara
İç çekip bakıyor ele köyümüz

Maziden anlatıp seyir eylesem
Hâl diline baktım neler söylesem
Bir başka sitem yakına gitsem
İç çekip bakıyor dile köyümüz

Çiçeğe bürünür yazın baharda
Bir garip kalmış kuşları dağda
Meyveler çürümüş bahçede bağda
İç çekip bakıyor güle köyümüz

Dereler kurumuş akmıyor suyu
Gönüller buruk sinede kuyu
Her bir karışı baksan anılar dolu
İç çekip bakıyor yele köyümüz

Hüseyin’im derdi gamı yükledin
Deştin yaraları zamı yükledin
Belki de eksiği tamı yükledin
İç çekip bakıyor bize köyümüz