Sıla hasreti Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Çıktım, da gurbete daha çocukken
Çakıldım kaldım ben, gurbet elinde
Sılamdır deyip’ de dönmek isterken
Bitirdim ömrümü, gurbet yerinde.

Dönmeyi isterken gurbet elinden
Doğduğum yerlere yıllar sonra ben
Çıkamaz oldum ben gurbet elinden
Bu yüzden yıllardır içim yanardır.

Eğer’ ki diyorsan neden dönmedin
Özlemin vardı’ da, neden gitmedin
Gurbeti sevdin de yurt mu edindin
Ne desen haklısın, sorma nedendir.

Suçum var yabandan seçtim eşimi
Gitmiyor ne yapsam sorma derdimi
Kadere verdim ben, gayrım kendimi
Gelmiyor hiçbir şey, şimdi elimden

Burnumda tüterken sılam dediğim
Nedendir gurbetten benim çektiğim
Bir yaban yer iken, gurbet dediğim
Yurt oldu sonunda, kader yüzünden

Dönsem de sılama ev yurt kalmadı
Ne varsa geçmişten, tek, tek satıldı
Tanıyan br kimsem, dostlar kalmadı
Gidemez oldum ben, gayrım sılama.

Bir yara gibiyken, gurbet ağrısı
Beynime vurdular, gurbet kancası
Kurtulmak imkânsız, kader sonrası
Mezarım yazılmış, gurbet yerine.

Yabancı bir elken gurbet elinde
Nedendir durduğum bilmem bu yerde
Güzelken şu sılam, kaldım bu yerde
Neyleyim ben gayrı kader utansın.

Ne zaman memleket gelse aklıma
Babamın bir sözü gelir aklıma
Derdi ki oğlum sen vaz geç okuma
Berber ol, terzi ol, gitme buradan.

17 Kas. 18
Ahmet Yüksel Şanlı er