Sıla Hasreti Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Şu gurbet ocağında yine doldu yüreğim!
İçimdeki hasreti tutup da sökesim var,
Sıla akla gelince kat kat olur merağım!
Sürmene’den yukarı Beşköy’e çıkasım var.

Yolumuz dere boyu, Köprübaşı’nı seçer,
Tarihi İpek Yolu Kavgadüzü’nden geçer,
Oraya kim düşerse mutlaka bir çay içer,
Eski komun yerine şatoyu dikesim var.

Suyuna hasret kaldım, çıkamadım Mercan’a,
Dört tarafı likarba, şifadır her bir cana,
Yağmur haber verince ordan kaçan kaçana,
Çalı-çırpı toplayıp ateşi yakasım var.

Soğuksu var yukarda, durur Görnek’e karşı,
Seslikaya düz yerde, tıpkı küçük bir çarşı,
Harman Tepe şehitlik, inletti yeri, arşı,
Ay-Yıldız’lı Bayrağı göndere çekesim var.

Dağın havası serttir, alınmalı hesaba,
Sultan Murat Yaylası bildiğin bir kasaba,
Canın kuzu çekerse, bir selam ver kasaba,
Limonsuyu’na çıkıp tadına bakasım var.

Onlarca hatıra var, unutmak olay değil,
Yaşamak istiyorum, nefsimle alay değil,
İçimdeki çocuğa dur demek kolay değil,
Çayır-çimen demeden her yerde sekesim var.

Rahmetlinin sözleri kesmiyor keser gibi,
Evde ocak tütmüyor, odalar susar gibi,
Kazma-kürek paslandı, toprağa küser gibi,
Mısır tanelerini tarlaya ekesim var.

Yaylalar ıssız mıdır, inek yok otlayacak,
Koyunlar melemiyor, kuzu yok atlayacak,
Birkaç şenlik olmasa mermi zor patlayacak,
Belimdeki piştovla birkaç el sıkasım var.

Çayır kendi halinde, ne kesen var ne biçen,
Kurnalar toprak doldu, nerde eğilip içen?
Kervan yolu kapandı, bir at yok gelip geçen
Merkebin taylarını yollara yıkasım var.

Payıma yazmak düştü, başka ne gelir elden?
Bu hasret nameleri bir gün düşer mi dilden?
Bağrıma buz bassam da yüreğim farksız çölden,
Issız dağlara çıkıp içimi dökesim var.

24.08.2014

Kom: Mezra evi, dağ evi