Sıla Hasreti Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Bir memleket vardı, her yıl gittiğim,
Anam babam yok diye, gitmem yıllardır,
Onlarla güzeldi, sılam dediğim,
Aklıma gelir onlar, canım yanardır.

Bir hemşerim vardı gördüm gezerken,
Sarıldık öpüştük, yolda giderken,
Bağ bahçeyi sordum, hoş beş ederken,
Dedi her yer viran, gördüm gelirken.

Memleket hasreti, közdür içimde,
Bağ bahçem ve evim, hayal gözümde,
Yufka ekmek keş var, benim özümde,
Sılamdır derim’ de, gitsem gidemem.

Ayağıma taktılar, demirden teli,
Hiç kimse doğrultmaz, bendeki beli,
Burnumda tüterdir, dağların yeli,
Bana git derler de, gitsem gidemem.

Tüneller yapılmış duydum yollara,
Kardelenler açan, karlı dağlara,
Geniş yol yapmışlar, asfaltı kara,
Gitsem beni yollar, tanır mı bilmem.

Şu Yüksel yaşardır, gurbette gayrı,
Defnetmiş sılada, anne babayı,
Hem ağlar hem okur, yapar duayı,
Ayağında teller var, der ki gidemem.

28Nisan 2012-04-28
Antalya