Sıla Gurbetim Oldu Şiiri - Mehmet Özden ...

Yaşamak mı? “Sen’sizlik”, ezâ üstüne ezâ,
Çektiklerimi tartmaz, terazi olsa fezâ
Ben kendimim kendime, cezâ üstüne cezâ
Sıla gurbetim oldu, her yer sürgündür bana

Haykırsam da imdada, hiç kimseler gelmiyor,
El teselli etse de, hicranımı silmiyor,
Hüznüme demir atmış, zaman geçmek bilmiyor,
Gurbette bir an bile sanki bir gündür bana.

Hüznümün matemiyle, rüzgar yorgun esse de ,
Her nefes bıçak gibi, umudumu kesse de,
Maziyle yaşıyorum, mazi bana küsse de,
Her günüm ve her gecem sanki hep dündür bana.

Yalvarırım ne olur, ya Râb hicabı kaldır,
Ben, bende hükümlüyüm, sen beni benden aldır,
Aşkın ateşine at, bahr-i ummana daldır,
Aşkın dermanı yanmak, fermanı Kün’dür bana.

Bunca zaman ağladım n’olur yüzümü güldür,
Kurtar beni kendimden, bana kendini bildir,
Vuslata erdir beni, ölmeden önce öldür,
Sen’le kavuştuğum gün ancak düğündür bana.

(05.04.2011)