Sıla Gecesi Şiiri - Yavuz Mercan

Gökyüzünde gördüm ayı
Karanlık ortasında nur
Uçsuz bucaksız dünyayı
Bakışlarıyla dondurur

Yıldızlar ışık huzmesi
Kalbime saplanır durur
Çözülmezdir bilmecesi
Düşmanı alnından vurur.

Sıra sıra dizilmiş gül
Gönlüme aşkı kondurur
Hüzünlenir dalda bülbül
Dikenler gülü soldurur

Gün ışığı doğunca güneş
Hasret biter yar konuşur
Sevgi nedir bilmez kardeş
Kavga başlar dost vuruşur

Dert yumağı sardı beni
Ateş yalımı kavurur
Yaralar günler bedeni
Sevgi yürekte korunur

Kuşlar ötmezse baharda
Karga sesini duyurur
Zalimler dağa çıkar da
Mazlum boynunu vurdurur

Akmazsa dereler çaylar
Yemyeşil bahçeler kurur
Geçmezse mevsimler aylar
Yâre saçını yoldurur

Bitmesin zaman gözünde
Gözler sevdaya yol bulur
Ölümsüzlük son sözünde
Sana Allah’ı buldurur