Sıla Gazeli Şiiri - Salih Şanlı

Sıla Gazeli

Serçeler pek neş’eli, bahar geleli beri
Bol bol yağmur düşeli, sevinç sardı her yeri

Mücevhere büründü eteği süslü dağlar
İnci mercân döşeli, zümrüt yeşili bağlar

Çiçeklendi hep kırlar, misk ü amberle doldu
Bülbüller ötüşeli, bahçeler cennet oldu

Kuş cıvıltılarıyla dolar taşar bahçeler
Ahbâba erişeli, kırlangıçlar serçeler

Güneşin ışığıyla tüylerini durular
Dostlarla görüşeli, güvercinler kumrular

Dinlerken mahzûn oldum, bülbül, yanık nağmeni
Sen derdimi deşeli, bir özlem aldı beni

Yârin gül kokusuyla çöllerden esen yeller
Toprağımı eşeli, yüreğim niyâz eyler

Rahmân’ın evi çeker sıla deyince gönlü
Dört mukaddes köşeli, simsiyâh pâk örtülü

Allâh’ın Sevgilisi nûr yüklü sevgisiyle
Sîneme yerleşeli, hemrâh oldum bülbüle