Sıla Bakır Şiirleri - Şair Sıla Bakır

Ey! benim âfitâb-rû aftosum !
Neye ahd ettin ?
Ahvâl-i perîşân hâle düştüm ale's-seher, Ale't-kifâye ahzânlıyım, âcizaneyim aftosum. Neden katısın ey benim aftosum?
Dile getiresin ,âmîze-mû,
Ey! benim âhû-çeşm.

Ey! Âdemî-zâd!
Aynlarınızı ne boyamıştır, a'ma mısınız?
A’sâr, a’vâm, geçse de,
Ferâmuş o avânları.
Bu yalan arûs-ı cihânda, avdetçiyiz,
Arsa-i kâr-zâr’ında, arak-bârid, arak-ı demî döken arslanları! Ferâmuş âdemî-zâd!

Seni gördüğümde, kayıtsız kalırdım karşında, Kızar, bağırır feryat ederdim içimde.
Seni gördüğüm de dilimi yutardım adeta!
Binbir surattan, gönülden, sana neşretmiş kalbim, Beni sevebilmen için;
Kalbimi söküp, eline verirdim sevgili!
Ah! unutmuşum, cahilliğime hor gör!
Hiç sevilmeyen biri, sevilmeyi beklememeli...!

Ayaz düşmüş gecenin ışığında,
Günışığına yürüyorum.
Yorgun, ağlak ve suskun!
Neredesin sevgili, yoksun!
Kaybettiğim savaşın ortasındayım
Yorgun, ağlak ve kırgın!

Kalbime neşrederdi, adın!
Unuttu bu deli gözler,
Zamanla simanı.
Kalbim buz gibi bu gece!

Eskimiş senelerin hatırasına,

Bana bir söz söyleyesin,
Elimde ki kağıtlara çizeyim.
Bana bir el uzatasın,
Düştüğümüz anda birlikte kalkalım.
Naftalin kokusu sinsin üstümüze,
Gecenin gündüze bağlandığı gece.

Hayal ile hakikat arasında bir eşikteyim,
Hangisini seçsem, bilemem?
Ah! O hayaller...
Kurması güzel, yapması zor...!
Hayallerimden vazgeçtiğim o gün...
İşte o gün!

Her yer zifiri oluyor sevgili,
Sana bağlandıkça!
Zamanla kör oluyorum
Sana bağlandıkça!
Mutluluğa daha da uzak kalıyorum
Her yer aydınlık olmuş sevgili

Kaybediyorum, kaybediyoruz!
Umutsuz bir bedenden beklenenler neydi?
Beklemek doğrumuydu söyle bana?
Evet, her şeyi kaybettiğim bu bedende
Neydi ki beklediğimiz yarınlar?
Söyle bana Veronika, sevdin mi?