Koyuluğunu unutursunuz karanlığın
Çünkü kaybettiklerimizle birlikte sönmüştür gece
Unuttuklarımız vardır onda kalan
Nasıl yırtıldığını bilmediğimiz sayfalar vardır
Közün küle dönüşerek susuşunu duyarsınız
Güneş kendi zembereğini boşaltmaya başlamıştır
Çepeçevreleyen görkemin dayanılmazlığı bulaşır zamana
Leyleklerin geliş yolları ayıklanır taşlardan
Yeni giysileriyle podyumda süzülmek için can atmaktadır bu bahar
Açık bir deniz gibi olmalı yüreklerimiz
Salkım saçak kamaşma olmalı gözlerimizde
Nasıl kulaç atabilirim karşı kıyıya varmak için demeden
Çivileme dalmak gerek sevda sularına…
Uğurlu gün kapılarından herhangi birini çalmak var korkmadan
Çağrısız konuk olmak var birkaç damla terle güne…
Yaşamak gizemli kristaller içinde usuldan usuldan
Yürüyüşünü duyumsayarak öz sularının dokunmak değil midir güle
yirmibeşmartikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 25.3.2015 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
necdetbey saygılar
keşke böylesine geniş olsa yürekler, savaşlar durur dünya ne güzel olurdu... bu güzel şiir için kutluyorum sizi.... tebrikler necdet bey
TÜM YORUMLAR (11)