bir ilik bir düğme
bu kadar basit soyunmak
oturup dünyayı kurtaralım
avuçlayıp saçlarını koklamalıyım
sonra mezarlar uyansın bakışlarımda
aşk, celladın infaz sonrası gözyaşı
hep itirazın vardı cübbeli hayata
sil zamanı, evreni, günü, geçmişi
yok vaktidir var’ı bırak kenara
ışığım sönsün ilkel çağlara
yanmalı gece İstanbul
yas yağmalı kızıllardan
mavilere akmalı, siyah mavilere
karanlığı boyamalı rengim
yeşilim hediyedir aşk tuvaline
bir erkek bir kadın
ne kadar yalandır sevişmek
zihinlerde bedenleri kotaralım
yüreklerde bülbülü, Mecnun’u
secdedir elbet çiçeklerim huzurunda
Kayıt Tarihi : 13.3.2005 14:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!