Sil Süpür Şiiri - Osman Onuktav

SİL… SÜPÜR

Mahkum etmek için, kusta öcünü
Alınca anlarsın ne çektiğimi
Ruhumdan sökü ver, yaşam gücünü
Alınca anlarsın ne çektiğimi

Hazan yelin değdi dalda yaprağa
Basıp da üstüme sapla batağa
İstersen yak, külüm, dönsün toprağa
Salınca anlarsın ne çektiğimi

Geçirme benimle boşuna zaman
Bendeki aşk gerçek sendeki yalan
Sorana dersinki falandı filan
Gülünce anlarsın ne çektiğimi

Kalp gözünü açta, gör eserini
Her zerremi topla, bulmaz yerini
Sevda tezgahı kur koy değerini
Bulunca anlarsın ne çektiğimi

Yüreğinden çıkar, ‘’attım de’’ gitsin
İdam fermanı yaz, bu işte bitsin
Cellada da söyle çabucak itsin
Ölünce anlarsın ne çektiğimi

Nefesim kesilip susunca dilim
Tutunur kaleme yazar sağ elim
Kuru dalda değil solumda gülüm
Solunca anlarsın ne çektiğimi
Alınca anlarsın ne çektiğimi

Osman Onuktav
Kafkasi
25710/2018​