İnsanlardan korkuyorum gördükçe gerçek yüzlerini
Yalanları tükendikçe iniyormuş maskeleri
İyi günündeymiş anladım ki iyilikleri
Ağlamaktayım sil gözyaşlarımı anne!
Bu yalan dünyada sevdalar da yalanmış
En güzel çağımda güllerim sararmış
Vefasız çıktı sevgili yüreği kararmış
Uçurumun kenarındayım kurtar beni anne!
Para put olmuş insanların elinde
Dinî unutmuş insanlık; korku yok içinde
Yalan alışkanlık olmuş herkesin dilinde
Yoruldum yalanlardan doğruluk isterim anne!
Çocukluğumda dizlerim kanardı şimdi ise yüreğim,
Her düşüşümde kalkarken şimdi doğrulmaya yok cesaretim
Gündüzlerim gece oldu gecelerimse gündüzlerim
Karanlıkta kaybolmaktayım bul beni anne!
Kayıt Tarihi : 16.12.2008 15:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!