Sil gözyaşını, geceye bırak acını.
Zira yıldızlar, gözlerinden dökülen her damlanın ağırlığını taşımaktan yoruldu.
Her damla bir hikâye, her hikâye bir yara.
Ama unutma, yaraların en güzeli seni sen yapanlardır.
Acının cilası, ruhunda bir ışık bırakır.
Sil gözyaşını, çünkü her sabahın bir vaadi vardır:
Yeniden başlamak.
Rüzgarın tenine dokunduğu anı hatırla,
Gökyüzünün maviliğine gözlerini diktiğin o ilk günü.
Hatırla, nasıl gülmüştü bahar dalları gözlerinin içine.
Gözyaşlarını sil ki, görebilesin hâlâ orada açan çiçekleri.
Her yaprak bir umut, her dal bir köprü sana.
Unutma, yıkılan köprüler yeniden inşa edilir.
Sil gözyaşını, geçmişin gölgesinde kaybolma.
Her gölge bir ışığın varlığına işarettir.
Düşen yaprakları düşün;
Toprağa kavuşan her yaprak, bir gün kökleriyle yeniden buluşur.
Ve sen, düşmekten korkma.
Çünkü düşüşlerin ardından gelen yükselişlerdir seni güçlü kılan.
Bir deniz kenarında, dalgaların sahile vurduğu o anı hatırla.
Her dalga, kendi sırrını fısıldar kumlara.
Ve her sır, zamanla bir hikâyeye dönüşür.
Sil gözyaşını, çünkü senin hikâyen hâlâ yazılıyor.
Kalemin ucunda tutulan hayaller,
Sayfalarına dökülen umutların var.
Geceye sırtını dön.
Gündüzün sıcak kollarına kendini bırak.
Gözyaşlarını sil, çünkü onları tutmak yük eder kalbine.
Her damla bir sızı, her sızı bir kelepçe.
Ama kelepçeler kırılmak içindir, unutma.
Sil gözyaşını, gökyüzüne gülümse.
Bulutlar senin gülümsemenle dans etmeye hazır.
Bir gülümseme, dünya kadar karanlığı silebilir.
Ve sen, karanlıktan aydınlığa yürümeyi bilen birisin.
Unutma, gözyaşları bazen bir yol gösterir.
Ama o yol seni çıkmaz bir sokağa götürüyorsa,
Dur ve geri dön.
Çünkü yolların sonunda hep bir ışık vardır.
Ve sen, o ışığa yürümeyi hak ediyorsun.
Sil gözyaşını, sevgili dost.
Dudaklarında bir tebessüm, gözlerinde bir umut taşı.
Unutma, acılar da geçer, yaralar da iyileşir.
Ve sen, her geçen günle yeniden doğarsın.
Sil gözyaşını.
Çünkü her yeni gün, gözlerinde yeniden parlamayı bekleyen bir güneş taşır.
Çünkü sen, o güneşin ışığında büyüyen bir çiçeksin.
Ve çiçekler, asla ağlamaz.
Çiçekler sadece açar.
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 26.12.2024 19:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!