mahpusluk kale gibi sıktı beni bu şehir
musluklarında akan su değil sanki zehir
sokakları pis kokar her yeri çöp yığını
tuzak tuzak üstüne çözemezsin ağını
evdeki balkonlara mahkum olmuş çocuklar
anneler çaresizdir hep hüzünlü hep ağlar
suyu bile parayla şu illüzyonist şehrin
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta