Sıklaşmadı Saflar

Bendini yırtıp aşan
Alevden hehirler gibi çağlayan
İliklerimizden kopup gelen
Safları sıklaştırın yoldaşlar
Ziyan olmuş alın terleri, göz nurları
Her şey emeğin, emeğin olacak
Mazlum gülüşleri, kan çanağı gözleri
Acıları, gözyaşları, yazgıları ortak
Bütün halklar kardeş olacak
İnsanın insana kulluğu yıkılacak
Şavkıdılar kavruk yüreklerde
İnanç ve utku dolu yanık çığlıklar
Kartalsı duruşları, şahinsi bakışları
Yiğit yürekleri, yağız bedenleriyle
Aşkın, emeğin, devrimin gülleri
Yıldızları emzirirdi Ay düşlerinde
Güneşi sağardı sular
Soyundular kör karanlıkları
Güneşle boyamaya
Vurdular kendilerini pusat kuşanmış dağlara
Umudu ekmeye, kutsal ateşi yakmaya
Kaydılar kayan yıldızlar gibi
Aydınlık sanrılara
Ve onlar her nefesi kâr
Acıları bal saydılar
Demokrat olmadan devrimci
Yaşamadan kapitalizmi
Sosyalizme girilemeyeceğini
Suyun kaynama derecesini
Devinimde zamanla hızı
Özdeğin özünü
Dünyanın dönüşünü
Özümseyemedik toplumsal yasaları
Yıldızımız barışık olmadı zamanla
Ya zaman bizden geri
Ya biz zamandan ileriydik
Ne devrimci durum tespitleri yapardık
Karın ağrılarını
Mide bulantılarını
Tarihi gelişimin kaçınılmaz akışı
Devrimin doğum sancısı sandık
Kavrayamadık
Erken doğumun ölüme eş olduğunu
Eşkine kalkmış
Huysuz, deli taylar gibiydik
Ölüm
Soluğumuz kadar yakın yoldaşımızdı
Uyandık karanlıklardan kıyametin koptuğu
Sası sası kan kokan
Mayıs şafaklarına
Düşler mahzun, düşler ezgin
Bin parçaya bölünen
Ölümüne özlemler
Vuslatsız, bal acısı sevdalar
Karşılayamadık sevgiliyle
Baharın ürperten
Çiyli, serin sabahlarını
Safları sıklaştıramadık yoldaşlar
Onulmaz bir yaradır özümde
Masalsı baharın çiçeklerine kandık
Asıldık, yakıldık, yağmalandık